آموزش مرحله به مرحله پخت “مربای بالنگ تازه”

مواد لازم برای مربای بالنگ تازه

• بالنگ تازه 4 عدد درشت
• آب لیمو یا آب بالنگ نصف استکان کوچک
• شکر هم وزن بالنگ ها

طرز تهیه مربای بالنگ تازه خوشمزه

ابتدا باید بالنگ ها را خوب بشویید و پوست آنها را نازک بر دارید سپس از وسط نصف کنید و مغز آن را بر دارید و به اندازهای دلخواه ببرید. بالنگ ها را یک ساعت در آب سرد قرار دهید و بعد آبکشی کنید. بعد از آن ،آنها را یک شبانه روز در آب آهک بریزید . پس از سپری شدن این زمان بالنگ ها را از آب آهک بیرون بیاورید و دوباره داخل آب سرد بریزید و آب را روی حرارت قرار دهید تا به تدریج به جوش بیاید.یکی دو جوش که خوردند بلافاصله آب زردش را خارج میکنیم چون آبش تلخ است.دوباره آنها را درداخل آب سر میریزیم تا به جوش بیاید.این دفعه بالنگ ها را 20 دقیقه میجوشانیم و دوباره آب را خالی میکنیم . این کار را 4 بار تکرار میکنیم تا هم بالنگ ها بپزند و هم تلخی آنها کاملا از بین برود.

بعد از گذراندن این مرحله بالنگ ها را در آب سرد بریزید تا کمی بماند .

شکر و دو لیوان آب را مخلوط کنید و بر روی حرارت قرار دهید تا آب بجوشد و شکر حل شود و شربت غلیظی بدست بیاید.

و وقتی شربت سرد شد بالنگ ها را از آب سرد خارج کنید و داخل شربت غلیظ شده بریزد .

نگهداری بالنگ ها در شربت برای دو ساعت

2 ساعت بالنگ ها را در شربت نگه دارید سپس روی حرارت قرار دهید تا شربت دوباره یکی دو جوش بزند.در آخر هم آب لیمو را هم برای خوش طعم تر شدن مربا و هم برای جلوگیری از شکرک زدن مربا داخل آن بریزید و وقتی شربت قوام کافی را بدست آورد مربا را از روی حرارت بردارید تا خنک شود.

بعد مربا را در ظرف های مورد نظر بریزد و در یخچال نگهداری کنید

نکات تکمیلی در مورد مربای بالنگ تازه

خواص

رفع خون‌ریزی لثه، تقویت کبد، خنک‌کننده و آرام بخش، رفع یبوست معده. همراه با گلاب برای اسهال خونی و نیز اسهال‌های روده‌ای سودمند است.

بالنگ در کتب طب سنتی با نام «اترج کبیر» آمده‌است. میوه آن را به فارسی بالنگ گویند و از نظر گیاه‌شناسی زیرگونه‌ای از بادرنگ است. این درختچه دارای میوه‌هایی است که گاهی به وزن یک کیلوگرم نیز می‌رسد. نوع دیگری از بالنگ را به فارسی «بادرنگ» می‌نامند و در کتب طب سنتی با نامهای بادرنج، باذرنج و اترج صغیر آمده‌است.

بالنگ درختچه‌ای است به شکل غیر منظم، برگ آن با کمی اختلاف شبیه سایر مرکبات ولی میوه آن به کلی متفاوت و نوع کبیر آن در ابعاد یک خربزه کوچک است. شکل آن دراز از یک طرف متصل به شاخه کمی پهن و از طرف دیگر به نوک بارکی ختم می‌شود. پوست آن به رنگ زرد طلایی خیلی ضخیم، موج دار و دارای برآمدگی‌هایی مانند تاول درشت است. قسمت عمده میوه را با پوست زرد و گوشت سفید داخل پوست را گرفته و تقریباً جای برای گوشت ترش غیر خوراکی وسط آن باقی نگذارده‌است. گل آن سفید می‌باشد. بالنگ دارای پوست زرد رنگ طلایی، با بوی معطر، به خصوص نوع کوچک آن که پوستش صاف است، معطرتر است.

قسمت گوشتی سفید متصل به پوست خارجی آن ضخیم و کمی شیرین و قسمت گوشت وسط آن که در میان پرده‌های ضخیم طولانی واقع شده‌است، دارای الیاف و غلاف‌های پر از مایعی است که در بعضی انواع شیرین و در برخی ترش می‌باشد. تخم‌های آن که در قسمت گوشتی آن واقع است کمی دراز و در غلاف سفیدی واقع و مغز، سفید و کمی تلخ است. از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی پوست زرد آن کمی گرم و خشک است و شحم آن یا به عبارت دیگر قسمت گوشت سفید داخلی متصل به پوست زرد آن در ارقامی که این قسمت شیرین است از نظر طبیعت سرد و تر و خشک و برگ و شکوفه آن گرم وخشک است.

از نظر خواص معتقدند که پوست زرد آن برا ی تقویت قلب و دماغ و کبد، سرد و معده احشای داخل شکم مفید است و برای تحلیل بادها و نفخ و کمک به هضم غذا مؤثر می‌باشد. بخصوص مربای آن با عسل؛ البته با خوردن مربای آن اسراف نباید شود زیرا هضم آن مشکل می‌شود. دم کرده پوست زرد خشک شده آن مسکن قی صفراوی و جویدن آن خوشبوکننده دهان است. اگر پوست و گوشت سفید خشک شده آن را درلابه لای لباس‌ها بگذارند مانع بید زدن می‌شوند

 

 

منبع: sacook